قول معروف

این کشته‏ ى فتاده به هامون ، حسین توست
وین صید دست و پا زده در خون ، حسین توست

این نخل‏ تر، کز آتش جان سوز تشنگى
دود از زمین رسانده به گردون ، حسین توست

این ماهى فتاده به دریاى خون ، که هست
زخم از ستاره ، بر تنش افزون ، حسین توست

این غرقه‏ ى محیط شهادت ، که روى دشت
از موج خون او شده گلگون ، حسین توست

این خشک لب فتاده ‏ى دور از لب فرات
کز خون او ، زمین شده جیحون ، حسین توست

این شاه کم سپاه ، که با خیل اشک و آه
خرگاه ، زین جهان زده بیرون ، حسین توست

این قالب تپان ، که چنین مانده بر زمین
شاه شهید ناشده مدفون حسین توست

چون روى در بقیع ، به زهرا خطاب کرد
وحش زمین و مرغ هوا را ، کباب کرد

شاعر: محتشم کاشانی