وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا إِلى أُمَمٍ مِنْ قَبْلِکَ فَأَخَذْناهُمْ بِالْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ یَتَضَرَّعُونَ (42) فَلَوْ لا إِذْ جاءَهُمْ بَأْسُنا تَضَرَّعُوا وَ لکِنْ قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَ زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطانُ ما کانُوا یَعْمَلُونَ (43)
از ظاهر آیه بر می آید که تضرع هدف ارسال رسل است
در تسنیم به این نکته توجه شده که ضرع به معنای نرمی است و تضرع زاری کردن است: پناهندگی و تسلیم در ناچاری به صورت نرم است. تضرع مقابل قساوت و سختی است و عامل تضرع نکردن قساوت قلب است.
علامه از دو نوع بأس (رنج و سختی) می گوید که می توان آنها را اینگونه نامگذاری کرد: بأس اضطراری و بأس تضرعی. بأس اضطراری یعنی شرایطی که توحید حاکم می شود و شرکای خدا فراموش می گردند. اما بأس تضرعی آنجاست که مردمان حساس و نرم و بدون قساوت قلب هستند.
هدف تضرع بندگی است و‌کربلا اوج بندگی است. از کربلا دو نشان مهم در این آیه هست:
اول، کرب و بلا که‌معادلی برای بأساء و ضراء است
دوم، اشک و گریه که با تضرع معادل است
کربلا ترکیبی از بلا و گریه است و این گریه واکنش نرم به سختی هاست….
………در این روایت از ولی عصر اهمیت بعد توحیدی بلا را بهتر می توان فهمید:
اگر اولیاء در همه احوالشان غالب و قاهر بودند و به بلا و امتحان نمی افتادند مردم آنها را خدایی دیگر می گرفتند وصبرشان شناخته نمی شد، خدا آنها را به شکر یا صبر انداخت تا متواضع بمانند و بندگان بدانند که خداست که خالقشان و مدبرشان است و از حدشان تجاوز نکرده و برایشان ادعای ربوبیت نکنند (کمال الدین، توقیعات قائم عجّل الله فرجه، حدیث 38)
به قلم آقای رضا کریمی
موضوعات: بدون موضوع
نظر دهید » ابراهیم ع اسماعیل ع را قربانی نکرد چون ذبح عظیم در پیش بود.
حسین ع پیش از عرفه و عید قربان از مکه خارج‌شد و حج را نیمه تمام گذاشت. او قربانی نکرد چون یک ماه بعد در صحرای عرفات کربلا قربانی بزرگ خودش بود. پس او حج را نیمه تمام نگذاشت!
بستگی دارد که داستان ذبح اسماعیل و عید ابراهیمی و آیه وَ فَدَیناهُ بِذِبْحٍ عَظِیم را آنطور که امام رضا ع بیان کرد بفهمیم یا نه.
با این تأویل می فهمیم که چگونه ولایت ظاهر مناسک دینی را می شکافد و به باطن آن سیر می کند.
پیش از این پدر پاک او با تولدش کعبه را شکافت و اکنون نوبت به خود او رسید تا حج را دوباره تعریف کند.
عجیب تر از اینها کاری است که فرزند حسین پس از ظهور با کعبه و قبله می کند…
*
در عیون اخبار الرضا(علیه السلام)، خصال شیخ صدوق و دیگر کتب معتبر روایى از امام رضا(علیه السلام) چنین نقل شده است: هنگامى که حق تعالى به ازاى ذبح اسماعیل قوچى را فرستاد تا به جاى او ذبح شود، حضرت ابراهیم(علیه السلام) آرزو کرد؛ کاش مى شد فرزندش را به دست خود ذبح کند و مأمور به ذبح گوسفند نمى شد تا به سبب درد و مصیبتى که از این راه به دل و جان او وارد مى شود، مصیبت پدرى باشد که عزیزترین فرزندش را به دست خود در راه خدا ذبح کرده تا از این طریق بالاترین درجات اهل ثواب در مصیبت ها را به دست آورد. در این اثنا خطاب وحى از پروردگار جلیل به ابراهیم خلیل رسید که محبوب ترین مخلوقات من نزد تو کیست.
ابراهیم(علیه السلام) عرضه داشت: هیچ مخلوقى پیش من محبوب تر از حبیب تو محمد(صلی الله علیه و آله) نیست. پس وحى آمد که آیا او را بیشتر دوست دارى یا خودت را ابراهیم(علیه السلام) گفت: او پیش من از خودم محبوب تر است. خداوند متعال فرمود: فرزند او را بیشتر دوست دارى یا فرزند خود را ابراهیم(علیه السلام) عرض کرد: فرزند او را بیشتر دوست دارم.
پس حق تعالى فرمود: آیا ذبح فرزند او(امام حسین علیه السلام) به دست دشمنان از روى ستم، بیشتر دل تو را مى سوزاند یا ذبح فرزند خودت به دست خودت در اطاعت من ! عرض کرد: پروردگارا! ذبح او به دست دشمنان بیشتر دلم را مى سوزاند. در این هنگام خداوند خطاب کرد؛ اى ابراهیم! پس به یقین جمعى که خود را از امت محمد(صلی الله علیه و آله) مى شمارند، فرزند او حسین(علیه السلام) را از روى ظلم و ستم و با عداوت و دشمنى، ذبح خواهند کرد همان گونه که گوسفند را ذبح مى کنند و به این سبب مستوجب خشم و عذاب من مى گردند.
ابراهیم(علیه السلام) از شنیدن این خبر جانکاه، ناله و فریاد بر آورد و قلب و جان او به درد آمد و بسیار گریه نمود و دست از گریه بر نمى داشت تا این که وحى از جانب پروردگار جلیل رسید: « اى ابراهیم! گریه تو بر فرزندت اسماعیل اگر او را به دست خود ذبح مى کردى، فدا کردم به گریه اى که تو بر حسین(علیه السلام) و شهادتش کردى و بدین سبب بالاترین درجات اهل ثواب در مصیبت ها را به تو دادم. در پایان امام رضا(علیه السلام) فرمود: این است مفهوم قول خداوند عز وجل؛ «وَ فَدَیناهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ»
موضوعات: بدون موضوع
نظر دهید » بازی پس چند تا؟ ?
یه بازی دوربرگردان و بی سر و ته بین بچه ها برای وقت گذرانی هست که سوالی میشه و جواب میدهند، مثلا از عددِ چیزی میپرسند که هر عددی گفت، میگه چرا این عدد؟ طرف میپرسه پس چند تا؟
و هر عددی بگی باز همین سوال هست… ?
حالا شبکه های منافقین این بازی بی سر و ته را با #شهید_حججی شروع کردند?
میگن چرا بین این همه شهید ایشان نماد شده؟
مگه شهید سربریده دیگه نبود
و…
طبق این بازی هر کس دیگه هم گفته میشد این سوال مطرح میشد تا بی نهایت…
این یعنی شیطان صفتی طراح سوال?
هر چند نماد شدن این شهید بخاطر زندگی سراسر نورانی و اخلاص و تسخیر دلهای مردم با عزت و شجاعتی بود که در نگاه آخر شهید عزیزمان دیدیدم
و #حججی حجت خدا بر حق طلبان و خار چشم منافقین شد…
موضوعات: بدون موضوع
نظر دهید » 
